NEN 4400 norm voor de uitzendbranche
De NEN 4400-1 norm stelt eisen aan in Nederland gevestigde uitzenders en (onder)aannemers van werk. De norm focust op een correcte afdracht van belastingen en sociale premies. Daarnaast kijkt de norm of (buitenlandse) medewerkers in Nederland mogen werken. Doel van de NEN norm is het beperken van het risico voor opdrachtgevers op naheffingen en boetes van de Belastingdienst, de Arbeidsinspectie en andere overheidsinstanties.
Het SNA-keurmerk
Het SNA-keurmerk is een keurmerk voor de uitzendbranche en is bedoeld om de risico’s van inleners (opdrachtgevers) te beperken. Op basis van de huidige wetgeving lopen deze partijen het risico dat zij aansprakelijk worden gesteld voor verplichtingen uit arbeid die door de flexondernemer of (onder)aannemer niet zijn voldaan. Bedrijven met het SNA-keurmerk worden periodiek gecontroleerd op hun verplichtingen uit arbeid, waardoor het risico voor de inlener en uitbesteder van werk wordt beperkt.
Inlenersaansprakelijkheid
Per 1 juli 2012 geldt er een fiscale vrijwaring inzake de inlenersaansprakelijkheid. Dit betekent dat inleners die werknemers inlenen van een uitzendonderneming met het SNA-keurmerk gevrijwaard kunnen worden van eventuele aansprakelijkheidsstelling door de Belastingdienst ten aanzien van niet betaalde loonheffingen en omzetbelasting door de uitlener.
De flexondernemingen met een SNA-keurmerk worden beoordeeld op de volgende hoofdpunten:- Identificatie van de onderneming;- De aangifte en afdracht van verschuldigde loonheffingen en omzetbelasting;- Loonbetaling niet in strijd met de Wet minimumloon en minimum vakantiebijslag;- Het uitvoeren van identiteitscontrole en controle op het gerechtigd zijn tot het verrichten van arbeid in Nederland;
Het voorkomen van risico’s op aansprakelijkstelling en boetes voortvloeiend uit in- en doorlenen of uitbesteden van werk. Dit alles met inbegrip van het administreren en bewaren van de vereiste documenten.
Om te kunnen beoordelen of een onderneming aan de bovengenoemde verplichtingen voldoet, wordt de onderneming in de regel tweemaal per jaar geïnspecteerd door een geaccrediteerde inspectie-instelling. Indien er aanleiding is tot een frequenter inspectiepatroon, kan dit worden uitgebreid tot maximaal vier keer per jaar.